بازپرس دادسرای عمومی و انقلاب کاشان ،دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه تهران و مدرس دانشگاه
چکیده
محاربه یکی از موضوعات فقهی –حقوقی است که در بحث از پاره ای از ارکان آن در میان فقها و محققین علم حقوق یکدستی و هماهنگی نظر دیده نمی شود. این دو گانگی نظری در نحوه تفسیر از قانون نیز بی تأثیر نبوده است. از جمله آنها می توان به رابطه محاربه با افساد فی الارض اشاره نمود که این دو مترادفند یا اینکه محاربه مصداقی از افساد فی الارض می باشد. از طرف دیگر مطلق یا مقید بودن محاربه نیز مسأله ای اختلافی میان صاحب نظران بوده است. در مقاله پیش رو این دو مورد در کلام فقها و نیز بصورت تطبیقی در قانون مجازات اسلامی(حدود-1370) وقانون مجازات اسلامی 92 بررسی شده است.در قانون مجازات اسلامی سال92 برای پایان دادن به این اختلاف نظرها احکام صریحی بصورت نص قانونی پیش بینی شده است.
)