امروزه سیستمهای مختلف حقوقی بخش عمدهای از قوانین ومقررات خود را به روابط بین طلبکار و بدهکار اختصاص دادهاند. درحقوق اسلام نیز در مورد مفلس ومعسری که ازپرداخت دیون خود ناتوان گردد، مقررات خاصی با عنوان افلاس واعسار وجود دارد که این مقررات مبنای قانونگذاری ایران در قانون جدیدنحوه اجرای محکومیتهای مالی قرارگرفته و با اتخاذ رویکرد انظار ومهلت دادن به بدهکار جهت پرداخت بدهی خود درکاهش جمعیت زندانیان مالی مؤثر واقع شده است. درعین حال، نهاد اعسار یکی از آسیبهای دادگستری ودشواری های صاحبان حق است؛ به همین جهت قانون جدید با تدوین ضمانتهای لازم جهت طرح دعاوی واهی اعسار، در استیفای بهتر حقوق طلبکاران نیز مؤثر بوده است. اما لازم است رویه قضایی در خصوص پذیرش یا رد این دعوا از دقت لازم برخوردار باشد تا این نهاد به عنوان ابزاری برای بدهکاران با سوءنیت جهت امتناع ازپرداخت بدهی خود و اطاله دادرسی قرارنگیرد . لذا در این نوشتار به بررسی آثار و ویژگیهای دعوای اعسار درقانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب 1394 خواهیم پرداخت.