یکی از مسائل بسیار مهم مبتلابه در باب دیات، وقوع جرائم خطائی در یکی از ماه‌های حرام است که به‌موجب ماده 555 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مرتکب علاوه بر پرداخت دیه کامل به یک‌سوم دیه به‌عنوان تغلیظ دیه نیز محکوم می‌گردد. با توجه به اینکه در قرآن کریم حکم حرمت ماه‌های حرام بیان شده اما سخنی از تغلیظ دیه به میان نیامده است معذلک این حکم مورد اتفاق‌نظر اکثر فقهای شیعه می‌باشد. آنچه مستند فقهای امامیه در این خصوص می‌باشد عمدتاً روایات وارده در این باب، اجماع و بعضاً احتیاط است که با تفحص در روایات می‌توان به این نتیجه رسید که برخی سنداً و بعضی دلالتاً مورد خدشه و مناقشه می‌باشد و آنچه از روایات معتبر استفاده می‌شود وجوب تغلیظ نسبت به قتل و جرائم عمد است و اطلاق آن نسبت به شبه عمد و خطای محض مشکل است و می‌توان بیان کرد اصولاً قتل و جنایت خطائی تخصصاً از تغلیظ دیه خارج است.
)