تاملی در ماهیت ضم وکیل واحکام پیرامون آن

نویسنده

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)

چکیده

ضم وکیل به وکیل سابق، از مفاهیمی است که  محل بحث است. برخی تصور کرده اند، ضم وکیل به معنای توکیل مورد وکالت به وکیل جدید است که باعث اجتماع دو وکیل و ضم آنها به یکدیگر می شود .حال آنکه مفهوم دقیق ضم وکیل چنین نیست، بلکه (ضم) به معنای ضمیمه کردن یک وکیل به وکیل قبلی و درهمان وکالت قبلی است .اعتقاد نویسنده بر آن است که ضم وکیل به هر دو معنای گفته شده ، ممکن نیست .این مساله پیوند اساسی با ماهیت وکالت دارد که درباره آن نظریه های متفاوتی  از سوی استادان حقوق گفته شده است. مشهور، وکالت را عقد دانسته اند وبرخی آن را در واقع ایقاع می دانند. برگزیدن هریک از این نظریات که درباره آن بحث شده، نتیجه های متفاوت به دنبال خواهد داشت.برای مثال: اگر وکالت را عقد دانستیم، دیگر ضم وکیل به وکیل سابق معنا نخواهد داشت، زیرا تغییر در ارکان عقد سابق ناممکن است.مساله ضم وکیل در موارد دیگر ،مانند: وکالت بلا عزل و وکالت در مقام بیع نیز محل تامل است که مقاله پیش رو دراین موارد به بحث پرداخته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات