موضوع این نوشتار ، دلیل است از آن حیث که چه زمانی دلیل به عنوان یک ابزار توسط اصحاب دعوی مورد استفاده قرار گیرد . آیا دادرسی به مثابه یک بازی است؟ آیا ادله ابزار و بازیگران اصحاب دعوایند؟آیا طرفین دعوی مجازند در زمان ضعف ،دعوی یا دفاع خود رابا ابراز ادله جدید تقویت کنند و مدعی و طرف مانند بازی ورزشی که در زمان امتیاز دادن اقدام به تعویض وتقویت بازیگران خود میکنند میتوانند هر زمان نیاز داشتند از ادله خوداعلام نصراف یا استفاده کنندوادله را پنهان کنند ؟ آیا دادرسی یک بازی جهت حصول به یک نتیجه و دادرس فقط نقش یک داور در این بازی جهت رعایت مقررات را دارد ؟یا اینکه دادرسی شیوه وصول به حقیقت است و طرفین ادله خود را مانند چراغ و نوری در مسیر دادرس روشن تا مسیر وصول به حقیقت را دادرس طی و رایی که به واقع نزدیک باشد صادر کند . البته مبرهن است که در هیچ دادرسی ، نمی تواند ادعا کند که تمام حقیقت را به واقع کشف کرده بلکه وصول به حقیقت ظاهر کافی است.
)