مالکیت صنعتی به عنوان بخشی از حقوق مالکیت معنوی و شاخه ای از حقوق تجارت است که حقوق غیر مادی ناشی از علایم مشخص کننده مانند علایم تجاری یا صنعتی و یا خدماتی، اسم تجاری، سمبل یا علامت و مشخصات منشاء کالا را مورد مطالعه قرار داده و به حقوق حاصل از خلاقیت و نوآوری از قبیل ورقه های اختراع، گواهی اشیاء مصرفی و بالاخره به اشکال و ترسیمات و مسایل راجع به رقابت نامشروع و سوء استفاده از حقوق مالکیت صنعتی می پردازد. امروزه مالکیت صنعتی، چه در حقوق داخلی و چه در سطح بین المللی، به علت الزامات بازرگانی بین المللی و روابط اقتصادی کشورها با یکدیگر، مورد حمایت جدی قرار گرفته است. با پیدایش این نوع مالکیت، مسائل حقوقی جدیدی، پدیدار شد و حقوق دانان را با چالش‌های مختلفی روبرو کرده است. یکی از این چالش ها مسولیت مدنی ناشی از نقض مسائل بیمه این نوع مالکیت می باشد. به هر حال و با توجه به تمام مسائل موجود در این زمینه، امروزه با توجه به اهمیت اقتصادی و ارزش بالای آفرینه های فکری از یک سو و ترس نگرانی از ورود خسارت به این اموال یا ایجاد مسئولیت برای تجار و مخترعان از سوی دیگر، ضرورت دارا بودن شیوه هایی برای جبران خسارات ممکنه بیش از پیش آشکار شده است. برای تحقق این امر راهکارهایی وجود دارد که بر آن است به آنها بپردازد. تا ببینیم چه شیوه هایی برای جبران خسارات ناشی از نقض حقوق مالکیت صنعتی در نظام حقوقی ایران وجود دارد و آیا قواعد عمومی مسولیت مدنی در این زمینه نیز حاکم است یا اینکه قواعد جدیدی برای آن پیش بینی شده است.
)