1
دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته حقوق خصوصی، واحد میمه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
2
استادیار گروه حقوق خصوصی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
چکیده
مقوله شخصیت از جمله عناصر بنیادین و حیاتی در هر قراردادی در کلیه سیستم های حقوقی می باشد. این مقاله با رویکردی به حقوق ایران تأثیر شخصیت را در سیستم حقوقی ایران و در پرتو دکترین و آرای حقوقی مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. در برخی عقود و قراردادها شخصیت طرفین نقش مهمی را ایفاء می نماید؛ اما در همه قراردادها این تأثیر این‌گونه و به شکل یکسان نیست. برای مثال در این حوزه می توان به ماده 201 قانون مدنی ایران اشاره نمود که به موجب آن اشتباه در شخص طرف معامله به صحت معامله خلل وارد نمی‌آورد مگر در مواردی که شخصیت طرف علت عمده انعقاد عقد بوده باشد. علاوه بر این بر طبق حقوق کشورهای رومی ژرمنی نیز شخصیت عامل، مهم است. به بیان دیگر وقتی اشتباه در شخصیت طرفین رخ دهد به عنوان اشتباه در جوهره عقد است که می تواند همة این گونه قراردادها را در مجموع مخدوش کند. چرا که در این قراردادها به طور کلی شخصیت از اجزاء و عناصر اصلی و اساسی عقد به شمار می رود و فقدان آن (نبودن شخصیت مقصود) موجب بطلان قرارداد می گردد. در این مقاله نگارنده به شیوه تحلیلی به تبیین این موضوع در نظام حقوقی ایران اشاره داشته است.
)